Er valt een traan op de tompouce
Een ernstig zieke man gelooft niet langer in zin genezing en ontslaat zichzelf uit het ziekenhuis. Hij wil er een eind aan maken: "ik wil stoppen op een moment dat ik er nog bén, als man, als mens, als brein". Zin vrouw vindt dat hij terug moet gaan naar zijn arts, zijn vriendin helpt hem bij zijn euthanasieplannen en zijn dochter vindt het alleen maar lastig dat vader ziek thuisgekomen is.
Een driehoeksverhouding, een verbouwing en een doodswens: alles onder het genot van tompoucen....
Rolverdeling
Sofie: Annelies van Polanen
Ben: Wim van Polanen
Lennie: Hilda de Vries
Heleen: Petra Harland
Tim: Guido Pegt
Regie / decorbeeld:
Hans Schipaanboord
Verre VriendeN
Verre Vrienden van Alan Ayckbourn, bewerking Kim van Kooten.
Kerstvoorstelling: "Ik zie een ster die staat nog ver"
Toneelgroep Voorschoten heeft een scene overgenomen uit "Moord in een Kerststal" van Arjan Ederveen en daar een eigen draai aan gegeven.
Welkom in het bos
Welkom in de wereld van Alex van Warmerdam: theater waarin de vreemdste dingen gewoon worden en niets is wat het lijkt. In Welkom in het bos zwerven twee vrouwen door een bos: Dora, weggelopen van haar man, en Fannie, die haar terzijde staat. Ze strijden tegen honger en dorst en ’s nachts zijn er verontrustende geluiden. Dan stuiten ze op een aantal merkwaardige personages waaronder een faun, een rijke nietsnut en een onbehouwen priester.
Allen willen ze bevrijd worden van hun lusten, maar de kunst van het verleiden beheersen ze niet. Voor Fannie en Dora zit er niets anders op dan van zich af te bijten.
Naar een diepere dramaturgie, psychologie of boodschap is het tussen alle grappen, grollen en verkleedpartijen ver zoeken. Maar wie een avondje zonder kan, beleeft bij Welkom in het bos een uiterst vermakelijke bonte avond.
Rolbezetting:
Marjo Kommeren
Lily Kiernan
Ruud Stapert
Guido Pegt
Regie / decorbeeld: Hans Schipaanboord
Licht en geluid / fotografie: Marco van Gijlswijk
Het geheugen van water
Kun je heimwee hebben naar iets dat nooit heeft bestaan? De persoonlijkheden van Teresa, Mary en Catherina zijn even verschillend als hun herinneringen. De drie zussen blijken hun gezamenlijke verleden ieder op een eigen manier te hebben geïnterpreteerd. Elk van koestert al jaren haar eigen verwijten en frustraties. Nu ze naar aanleiding van het overlijden van hun moeder op hun jeugd terugkijken, blijkt pas hoe bedrieglijk het geheugen de herinneringen heeft gevormd. “Wil je ophouden je dingen te herinneren die nooit gebeurd zijn?” Regisseur Hans Schipaanboord waagt zich met Toneelgroep Voorschoten aan deze meeslepende komedie voor moeders, dochters en hun mannen.
Rolverdeling
Moeder: Wilma van Oosten
Mary: Silvia Groeneveld
Teresa: Marjo Kommeren
Catherine: Birgitte Steens
Mike: Guido Pegt
Frank: Ruud Stapert
Regie / decorbeeld: Hans Schipaanboord
Rekwisieten: Wilma van Oosten
Licht en geluid / fotografie: Marco van Gijlswijk
Met mes en vork
Wat te doen als de mantelzorg voor je lastige moeder je teveel wordt. Als het leven zich dag in dag uit voortsleept. Als de enige spannende gebeurtenis het dagelijkse bezoekje van de ongetrouwde dierenarts die naast je woont is, die zich ogenschijnlijk meer voor de kat interesseert dan voor jou. Dan hoop je! Dan hoop je op liefde en avontuur, en als dat niet gebeurt dan forceer je dat. Dan bedenk je een ontsnapping uitdie sleur in de vorm van een weekend vrij. Een weekend naar zee. Een weekend met een minnaar. En dan vraag je je familieleden om voor die ene keer de mantelzorg over te nemen. Want van je familie moet je het hebben. Of toch niet?
Rolverdeling
Anne: Silvia Groeneveld
Tom: Guido Pegt
Joyce: Marjo Kommeren
Nick: John Spreeuw
Suus: Wilma van Oosten
Gerard: Ruud Stapert
Regie: Hans Schipaanboord
Regie assistent: Gerine Kraan
Decor: Hans Schipaanboord, Wilma van Oosten, Ruud Stapert
Licht/Geluid: Marco van Gijlswijk
Ontwerp/Fotografie: Marco van Gijlswijk, Hans Schipaanboord
Rekwisieten: Wilma van Oosten
Een manier van leven
Een manier van Leven van Noël Coward is een comedy waarin toneelschrijver Rik en kunstschilder Otto allebei van dezelfde vrouw, Eline, houden. En zij van hen. Zij kan of durft niet te kiezen, stoot de mannen af en trouwt uiteindelijk met huisvriend Ernst. Toch kan het drietal elkaar niet vergeten. Wanneer zij na een aantal jaren weer samenkomen gaat de boel weer overhoop en moeten er knopen doorgehakt worden.
Wie kiest voor wie? Wie blijft er achter?
Rolverdeling
Eline: Birgitte Steens
Otto: Guido Pegt
Rik: John Spreeuw
Ernst: René Bousie
Fleur: Edith de Nooijer
Anke: Silvia Groeneveld
Heleen: Marjo Kommeren
Henry: Ruud Stapert
Regie, decorbeeld: Hans Schipaanboord
Decor: René Bousie, Wilma van Oosten
Schilderijen, kunst: Willem van Scheijndel
Kortsluiting
Kortsluiting is een stuk van Haye van der Heyden. Hoofdpersoon is Victor, een man op leeftijd. In het toneelstuk komt het leven van Victor, zijn vrouw Charlotte, hun dochter Julia en buurvrouw Eva gedurende een lente, zomer en herfst voorbij. Victor verliest langzaam maar zeker de controle over zijn bestaan doordat hij lijdt aan de ziekte van Alzheimer.
Op indringende wijze geven de vier acteurs inzicht in de worsteling van de persoon met dementie, maar vooral ook de worsteling van de naasten komt op indringende wijze in beeld. Emoties als woede, angst, onmacht, frustratie, berusting en verdriet passeren de revue. Maar ook humor ontbreekt in dit geweldige toneelstuk niet.
Rolverdeling
Victor: Ruud Stapert
Charlotte: Gerine Kraan
Eva: Wilma van Oosten
Julia: Birgitte Steens
Regie: Hans Schipaanboord
Decor: René Bousie
Decor beeld: Hans Schipaanboord
De ideale vrouw
Een scherpzinnige en sprankelende komedie over liefde, vriendschap en bedrog. Birgitte Steens speelt Sanne Martens, een keurig getrouwde huisvrouw, die op verbazingwekkende wijze reageert op het overspel van haar man met haar beste vriendin.
Met een charmante chirurg als echtgenoot, een mooi huis en voldoende geld op de bank, staat niets Sanne een lekker leventje in de weg. Iedereen in haar omgeving weet echter dat haar man vreemdgaat met haar beste vriendin, maar Sanne lijkt volstrekt ongevoelig voor deze roddel. Totdat haar minnaar van vroeger opduikt en het bedrog in de huiskamer explodeert. Dan blijkt Sanne een wel heel originele kijk op de huwelijksmoraal te hebben en verrast ze haar man, minnaar, vrienden en familie.
Rolverdeling
Sanne Martens: Birgitte Steens
John Martens: Walter Diele
Mevrouw Culver: Gerine Kraan
Mirthe Culver: Josje Slijkhuis
Barbara Franssen: Silvia Groeneveld
Marie-Louise Speets: Wilma van Oosten
Bernard Kersal: John Spreeuw
Jacco: Willem Alkemade
Maarten Speets: René Bousie
Regie: Hans Schipaanboord
Decor: René Bousie
Decor beeld: Hans Schipaanboord
De Ingebeelde Zieke
De Ingebeelde Zieke speelt zich af in Parijs. De rijke, gezonde, maar angstige ingebeelde zieke Argan slijt zijn dagen met het roepen om doctoren en het klagen over hun rekeningen die steevast op de consulten volgen.
In de hoop op gratis medische verzorging wil hij zijn dochter Angélique uithuwelijken aan een onaantrekkelijke jonge arts. Zijn liefhebbende verzorgster Antoinette en zijn tweede echtgenote Béline hebben echter heel andere plannen.
Verwarringen en hilarische verwikkelingen zijn het gevolg in deze komedie.
Rolverdeling
Argan: Ruud Stapert
Antoinette: Wilma van Oosten
Angelique: Birgitte Steens
Beline: Myra Vervaart
Bonnefooi: Willem Alkemade
Cleante: Guido Pegt
Delvot: René Bousie
Thomas: Marco van Gijlswijk
Béralde: Walter Diele
Florisant: Willem Alkemade
Philippe: John Spreeuw
Bewerking en Regie: Hans Schipaanboord
Licht en geluid: Lisette en Elke Bougie
Decor: Willem Alkemade
Decor beeld: Hans Schipaanboord
Nu even niet! Nu even wel!
Nu even niet: Vier mannen komen al twintig jaar lang, sinds hun studententijd, eens per maand naar hetzelfde restaurant om daar met elkaar te eten. Melancholie is ze niet vreemd. Trouw houden ze zich aan een niet uitgesproken afspraak: ze bevinden zich in de 'zeurvrije zone'. Ze praten over seks, over vriendschap en halen herinneringen op. Hun vrouwen (dingesen) begrijpen dat niet. Toch blijkt gaandeweg het stuk dat niet alles rozengeur en maneschijn is, hun levenslange onverwoestbare vriend-schappen hebben ook minder leuke kanten.
Nu even wel: Een verhaal over vriendschap tussen vrouwen. Waar de mannen het hebben over vroeger, zitten de vrouwen helemaal in het nu. Vier vrouwen eten samen in hetzelfde restaurant. Alle vier kennen ze Michiel uit (‘Nu even niet’) en twee van hen op een speciale manier. In hun gesprekken gaat het o.a. over wonderonderbroeken en konijnenpantoffels, maar ook over echte gevoelens en bijzondere relaties. En wat betekent I.L.J.W.R. ? Oude wonden worden opengekrabd, nieuwe toegebracht. Het bloed druipt nog net niet van tafel. Vrouwen hebben blijkbaar andere stilzwijgende afspraken dan mannen. Ze gaan door tot elk conflict beslecht is en de onderste steen boven komt.
Rolverdeling
Nu even niet:
Michiel: René Bousie
Joris:Walter Diele
Arie: Ruud Stapert
Harry: Guido Pegt
Nu even wel:
Marieke: Birgitte Steens
Carolien: Wilma van Oosten
Heleen: Silvia den Hollander
Lia: Gerine Kraan
Regie: Hans Schipaanboord
Licht & geluid: Lennart Koopmans en Marco van Gijlswijk
Decor beeld: Hans Schipaanboord
Bed Kwartet
Bedkwartet is een van de vele succesvolle komedies die Alan Ayckbourn op zijn naam heeft staan. Alan Ayckbourn staat bekend om zijn zeer humoristische kijk op menselijke relaties. Als geen ander weet hij met veel humor, heel herkenbare situaties neer te zetten. Bedkwartet bestaat uit de bekende ingrediënten van Ayckbourn: het onvermogen van de mensen om naar elkaar te luisteren, en wezenlijk contact met elkaar te hebben.
Vier echtparen gunnen ons een blik in hun slaapkamer. Wij zien hoe één stel zich opmaakt voor een avondje uit, hoe een ander stel voorbereidingen treft voor een feestje, hoe bij een ander stel dit feestje ter discussie staat en uiteindelijk het vierde stel het feestje verknalt. Een rusteloze nacht volgt voor alle partijen. Maar ondanks of wellicht dankzij de, soms hilarische, verwikkelingen geldt ook hier uiteindelijk: een nieuwe dag, een nieuwe kans.
Rolverdeling
Ernst: René Bousie
Dorien: Gerine Kraan
Nick: John Spreeuw
Jill: Moniek Nordkamp
Maarten: Walter Diele
Floor: Birgitte Steens
Tim: Guido Pegt
Susan: Wilma van Oosten
Regie: Hans Schipaanboord
De Vrek
Harpagon is rijk, maar extreem gierig. Hij zit liever op zijn geld, dan dat hij het uitgeeft. Zelfs als zijn kinderen de huwbare leeftijd bereiken, wil hij daar geld uit slaan. Aan de huwelijken van Cleante en Elise kan namelijk flink verdiend worden. Zijn dochter wil hij zo goedkoop mogelijk uithuwelijken, dus het liefst zonder bruidsschat. Cleante echter moet een flink rijke vrouw trouwen om nog meer geld in de familie te halen. Harpagon heeft voor de jongen een welgestelde weduwe op het oog.
Hij staat hiermee het geluk van zijn kinderen in de weg. Sterker nog, hij stort hen in het ongeluk voor zijn persoonlijke verrijking. Hoewel het er niet op lijkt, weet Harpagon niettemin wel degelijk wat liefde is. Hij is namelijk helemaal ondersteboven van de mooie, veel jongere Marianne.
De Vrek (1668) is een van de latere werken van Molière. De komedie baarde opzien omdat de tekst niet in verzen maar in gewone spreektaal geschreven was. De motieven van schraapzucht, spilzucht en berekening, die in deze klassieke komedie de handeling bepalen, zijn tijdloos. Ook de verheerlijking van al wat jong is en de minachting van ouderdom is geen achterhaalde thematiek.
Rolverdeling
Harpagon, vader van Cléante en Elise: Ruud Stapert (gastspeler)
Cleante, zoon van Harpagon: Marco Gijlswijk (gastspeler)
Elise, dochter van Harpagon, beminde van Valère: Moniek van Hulzen
Valère, zoon van Anselme, beminde van Elise: Guido Pegt
Marianne, beminde van Cléante: Diana van Heel
Anselme: Willem Alkemade
Frosine, Koppelaarster: Gerine Kraan
Maître Simon, makelaar: Allart Pestera
Maître Jacques, koetsier en kok van Harpagon: Frans de Vette
La Flêche, Knecht van Cléante: Walter Diele
Co mmis s a ris: René Bousie
Dame Claude, huishoudster van Harpagon: Greet Dijkers
La Merluche, knecht van Harpagon: Allart Petstra
Regie: Hans Schipaanboord
Regie-assistente: Wilma van Oosten
Decorontwerp: Hans Schipaanboord
Decor uitvoering: Frans de Vette en Hans Schipaanboord
Kledingadviezen: Kardie, Hans en Wilma
Licht: Jan Willem Schipper
Geluid:Paul Knoester
De Vossejacht
De Vossejacht is gebaseerd op het verhaal the Fox van Ben Jonson (1572-1632). De hebzucht, gewetenloosheid en honger naar macht zijn van alle tijden Dit gegeven inspireerde Hugo Claus tot een eigentijdse toneelversie. In zijn eigen stijl en taalgebruik heeft Claus de intrige geprojecteerd op onze tijd. De hoofdrol wordt gespeeld door Volpone. Deze omhooggevallen, oversekste rijkaard gedraagt zich als een vos. Altijd op zoek naar prooi, maar eenmaal buitgemaakt is de lol er af en laat hij zijn slachtoffers ontredderd achter. Tegen zijn slimheid is niemand opgewassen. Ondanks de zwartgalligheid die de op voordeel beluste aasgieren aankleeft, zit er ook veel humor in het stuk.
Volpone verveelt zich. Geld en goud zeggen hem niets meer. Zijn geestelijk gehandicapte dochtertje is eigenlijk het enige wezen dat hij met oprechte liefde bejegent. Hij besluit zijn leven wat meer kleur te geven en verzint een 'zure, pestilente grap’. Door te suggereren dat zijn dood nabij is, weet hij op meesterlijke wijze, met behulp van zijn bediende, zijn vijanden zo te manipuleren dat ze er alles aan doen om bij hem in het gevlij en dus in zijn testament te komen. De een onterft zelfs zijn zoon ten gunste van de vos. De ander offert zijn vrouw om aan de laatste wens van de stervende geilaard te voldoen, in de hoop dat de opwinding zijn dood zal verhaasten.
Ondanks het vrijmoedige taalgebruik wordt Claus nooit grof. In plaats van het drieletterige schuttingwoord hanteert hij de poëtische benaming 'een honingpotje dat druipt van het goud'.
Rolverdeling
Volpone: Walter Diele
Mosca: Alfons van Benthem
Corvino: Vincent Koek
Voltore: Marcel Fens
Celia: Moniek Nordkamp
Corbaccio: Frans de Vette
Nana: Heleen van Benthem
Bonario: Guido Pegt
Caterina: Vera Vrolijk
Prinses Marina: Marja van Benthem
Sergeant Felice: Paul Knoester
Notaris: Irene van Dijk
Kamenier: Wilma van Dorp
Regie: Hans Schipaanboord
Regie Assistentie: Ingrid Janssen
Décor: Frans de Vette
Geruchten
Vier koppels zijn uitgenodigd op het tienjarig huwelijksfeest van hun vrienden. Het feest gaat niet door, want de jubilaris heeft zichzelf door het hoofd geschoten (slechts een lichte verwonding aan zijn oor) en zijn vrouw wordt vermist. Zijn advocaat besluit dat het niet verstandig is om de zaak uit te laten lekken (hoewel hij er geen idee van heeft wat er eigenlijk precies is gebeurd) en de ene smoes lokt de andere leugen uit.
De zaak wordt steeds ingewikkelder naarmate er meer gasten arriveren. Op het laatst weet niemand meer wie wie nu welk verhaal op de mouw heeft gespeld en waarom.
Rolverdeling
Chris van Dordt: Esmeralda Blansjaar
Robert van Dordt: Ruud Stapert
Clair de Graeff: Rachel van den Bos
Victor de Graeff: Walter Diele
Elsbeth Goederaed: Roelie Smittenaar
Ernst Goederaed: Vincent Koek
Inge Terborgh: Heleen van Benthem
Paul Slootweg: Marcel Fens
Agent Van der Waal: Guide Pegt
Regie: Hans Schipaanboord
Regie-assistente: Ingrid Janssen
Souffleuse: Greet Dijkers
Decor: Frans de Vette
Familie
Papa, mama en hun twee kinderen met aangaan gaan een weekje op wintersport naar een chalet in Zwitserland. Een fijne gezellig-samen-nu-het-nog-kan vakantie. Maar het wordt niet fijn, en ook niet gezellig. Teveel opgekropte woede, pijn en verdriet.
Familie is een tragikomedie over begin veertigers die zijn opgevoed met de frustraties van de jaren zestig. Over wanhoop en verlangen naar liefde en geborgenheid.
Familie is amusant, onthutsend en ontroerend. Het stuk werd geschreven door Maria Goos, in 1996, in opdracht van "Het Toneel speelt".
Rolverdeling
Jan: Willem Alkemade
Els: Marie - Christine Bresser
Nico: Huibrecht Bos
Sandra: Esther van Leeuwen
Von: Walter Diele
Bibi: Mandy Jacobs
Regie: Hans Schipaanboord
Regieassistent: Ingrid Janssen
Grime: Ingrid Janssen en Greet Dijkers
Decor: Frans de Vette, Hans Schipaanboord en Willem Alkemade
Drukwerk: Niels Neuwahl